De natuur, bron van schoonheid en leven! Wat horen we daar zuinig op te zijn. Van oorsprong zijn we ermee verbonden en ik ben van mening dat we allemaal meer tijd in die natuur zouden kunnen doorbrengen.
Het is algemeen bekend dat de natuur een weldadige invloed heeft op onze gezondheid. Even de batterij opladen door een lunch-ommetje te maken in het park of lekker lang in het weekend naar een natuurgebied trekken. We kennen allemaal mensen die een pelgrimstocht houden in de bergen. Of de grote hersteloorden en welnesscentra in de bossen. Tuintherapieën schieten uit de grond voor mensen met een burn-out en mensen met een psychische stoornis of verstandelijke beperking komen tot zichzelf op een zorgboerderij. Volkomen logisch dat dit allemaal in de natuur te doen is. Herstellen en tot rust komen doe je met de wind in je haren, zingende vogels om je heen, het licht van de zon op je gezicht en heel veel groen!
En toch komt het er vaak niet van terwijl we het zo nodig hebben. Een bezoek aan de natuur leidt tot een vermindering van pijn en negatieve emoties zoals boosheid, vermoeidheid en somberheid. Ook zorgt het voor een toename aan positieve gevoelens en energie. Stress valt van je af en niet alleen door de fysieke actie van wandelen of fietsen maar ook door het kijken naar het helende groen, de rustige plantenpatronen, de geluiden van insecten en vogels, de meditatieve golfslag van de zee, en de betoverende kleuren van een zonsondergang.
Kinderen hebben over het algemeen een grote liefde voor de natuur omdat ze er zoveel avonturen kunnen beleven en omdat ze zich er vrij kunnen voelen. Meer dan ooit is het volgens mij belangrijk om hun maar ook onze wereld te vergroten en af te leiden van al die social media. Als je je kind leert respectvol met het milieu om te gaan, zal er ook respect groeien voor de natuur, het dierenleven en de mensen. Het gaat om een diep gevoel van verbondenheid met de wereld om je heen. Die verbondenheid versterkt het draagvlak voor natuur.